اوت کوتور ( دوخت سفارشی سطح بالا )

تعریف و استانداردها

اوت کوتور ( به فرانسوی: Haute couture با تلفظ اوت کوتوغ ) به مد سطح بالایی گفته می شود که به صورت دوخت سفارشی و دست دوز تهیه می شود. در دوخت این لباسها از پارچه های مرغوب و گران قیمت و با کیفیت بالا استفاده می شود که با دقت فراوان در جزییات توسط طراحان و دوزندگان انتخاب می شوند. این روش دوخت لباس بسیار دقیق و وقت گیر است و مستلزم تسلط بر تکنیک های مختلف دوخت و دوز دستی می باشد.کلمه «کوتور» در زبان فرانسه به معنای دوخت و دوز است ولی می تواند معادل کلمات فشن، خیاطی یا سوزن دوزی نیز به کار رود. کلمه «اوت» نیز در زبان فرانسه به معنای «بالا» است. لباس های اوت کوتور ( دوخت سفارشی سطح بالا ) اغلب مختص یک مشتری و مطابق با اندازه‌های آن شخص دوخته می‌شود. با توجه به زمان بر بودن و استفاده از مهارت های بالای دوخت این لباس ها دارای برچسب قیمت نمی باشند، کما اینکه در این سطح از دوزندگی قیمت بی اهمیت ترین بخش آن است.

برای اینکه یک خانه طراحی مد بتواند از عنوان اوت کوتور ( دوخت سفارشی سطح بالا ) استفاده کند باید شرایط و استانداردهایی که توسط اتحادیه پوشاک اوت کوتور پاریس تعیین شده را رعایت کرده باشد. برخی از این شرایط بدین شرح می باشد:

• طراحی و تحویل سفارشات برای مشتریان خاص

• داشتن آتلیه ای در پاریس با حداقل ۱۵ کارمند تمام وقت

• داشتن کارگاهی با حداقل ۲۰ کارمند متخصص و فنی

• ارائه دو کالکشن در سال شامل حداقل ۵۰ طرح از لباس های روز و شب

تاریخچه پیدایش اوت کوتور

خاستگاه واژه اوت کوتور به اوایل قرن ۱۷ میلادی بازمی گردد.

رُز برتین ( ۱۸۱۳ – ۱۷۴۷م ) طراح لباس ملکه ماری آنتوانت Queen Marie Antoinette را میتوان خالق و ترویج دهنده مد و اوت کوتور به فرهنگ فرانسوی دانست.

سفرهای اروپایی به لطف خطوط راه آهن و کشتی ها ی بخار افزایش یافته بود و زنان ثروتمند می توانستند به راحتی به پاریس رفته و لباس و ملزومات آن را تهیه کنند. خیاطان پاریس به عنوان بهترین ها در اروپا شناخته می شدند، بنابراین کار آنها بر کار خیاطان محلی ارجحیت داشت.

مسافرانی که از پاریس باز می گشتند لباسهایی را به همراه می آوردند که بعدها توسط خیاطان محلی کپی می شد. زنان شیک برای رسیدن به هدف خود از آخرین مدهای پاریس الهام می گرفتند.

طراح و خیاط شخصی دوز

کوتوریر couturier ( طراح و خیاط شخصی دوز ) فرد یا شرکتی است که برای مشتریان خاص لباس طراحی و تولید می کند. چارلز فردریک ورث ( ۱۸۹۵ – ۱۸۲۶م ) را امروزه به عنوان پدر اوت کوتور ( دوخت سفارشی سطح بالا ) می نامند.

ورث سالن مد خود را با نام «خانه ی ورث» ( House of Worth ) در ربع آخر قرن نوزدهم افتتاح کرد و از اولین طراحان لباسی است که آثارش را بر تن مانکن های زنده به نمایش گذاشت و از لیبل نام خودش بر روی لباس ها استفاده کرد.

پس از او طراحانی مانند ویونت ، فورچونی ، لنوین ، دیور ، شنل و…راهش را ادامه دادند و برخی از آنها همچنان به طراحی و تولید لباس با طراحان مدرن مشغول هستند.

امروزه نمایش شوهای لباس اوت کوتور ( دوخت سفارشی سطح بالا ) صرفا به قصد فروش انجام نمی گیرد ، بلکه برای کسب اعتبار بیشتر برای نام تجاری و الهام بخش صنعت مد در بخش لباس های آماده است. همچنین این طرح ها میتواند برای پرفورمنس های موسیقی و… استفاده شود.

بازار کوچک اوت کوتور

امروزه تنها ۲۰۰۰ زن در جهان لباسهای اوت کوتور را خریداری میکنند که ۶۰ درصد آنها آمریکایی هستند و ۲۰۰ نفر آنها مشتریان ثابت هستند. اغلب، طراحان لباسهایشان را به ستاره های سینما به منظور تبلیغات برای برند خود به امانت می دهند تا در فرش قرمزها دیده شوند.

در طول دوران طلایی مد، پس از جنگ جهانی دوم حدود ۱۵۰۰۰ زن لباس های اوت کوتور می پوشیدند.

برای دیدن ادامه مطلب میتوانید به صفحه اصلی این مقاله در وبلاگ درس ایگو مراجعه کنید.